Pożytki wiosenne: Krzewy dziko rosnące

KRZEWY DZIKO ROSNĄCE

Wierzba trójpręcikowa (= w. migdałowa) – Salix triandra L. (= Salix amygdalina L.)

Rodzina: Salicaceae – wierzbowate

Występowanie:	tereny nadrzeczne, nad rowami i potokami
Stanowisko:	słoneczne
Gleba:	wilgotna
Termin kwitnienia:	IV-V, może powtarzać kwitnienie w VII-VIII
Długość kwitnienia:	~ 2 tyg.
Rozmnażanie:	sadzonki
Wydajność miodowa:	50 kg/ha
Wydajność pyłkowa:	4,9 mg/kwiatostan
Kolor obnóży:	żółty

Wierzba trójpręcikowa, w. migdałowa
Salix triandra L. = Salix amygdalina L.
[DE] Die Mandel-Weide
[EN] almond willow

Jest krzewem lub niewielkim drzewem dorastającym do 10 m wysokości. Najczęściej występuje w wiklinach nadrzecznych, nad rowami i potokami. Charakterystyczną cechą gatunku jest łuszczenie się kory na pniu i starszych gałęziach nieregularnymi, szarymi płatami.

[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów

Wierzba trójpręcikowa dostarcza dużych ilości nektaru oraz pyłku. Jedna kotka męska produkuje 4,9 mg pyłku. W różnych krajach Europy wydajność miodową gatunku oszacowano na około 50 kg/ha.

Wierzba trójpręcikowa (okaz żeński). Fot. Aneta Sulborska

Można ją uprawiać na wielu typach gleb, o ile są dostatecznie wilgotne. Roślina jest nieco wrażliwa na przymrozki. Rozmnaża się przez sadzonki zdrewniałe.

Wierzba trójpręcikowa (okaz męski). Fot. Aneta Sulborska

Śliwa tarnina – Prunus spinosa L.

Rodzina: Rosaceae – różowate

Występowanie:	miedze, skraje lasów, przydroża, słoneczne zbocza
Stanowisko:	słoneczne
Gleba:	piaszczysta, uboga w składniki pokarmowe
Termin kwitnienia:	IV-V
Długość kwitnienia:	około 1 tyg.
Rozmnażanie:	siew nasion, odrosty korzeniowe
Wydajność miodowa:	20-25 kg/ha
Wydajność pyłkowa:	7,9 mg pyłku/10 kwiatów
Kolor obnóży:	brązowawy

Śliwa tarnina
Prunus spinosa L.
[DE] Der Schlehdorn, Schlehendorn, Schlehe, Heckendorn, Schwarzdorn
[EN] blackthorn, sloe

Jest dużym krzewem lub niewielkim drzewem (3-6 m wysokości) o gęstej koronie. Żyje do 40 lat. Występuje pospolicie na niżu (miedze, skraje lasów, przydroża) oraz w niższych partiach górskich (np. na słonecznych stokach), stosowana jest także na żywopłoty.

Tworzy liczne odrosty korzeniowe, co powoduje powstawanie trudnych do przebycia zakrzaczeń. Pędy początkowo okryte są ciemnofioletową, biało omszoną, później brązowoczarną korą. Liście są niewielkie (2-4 cm długości), podłużnie eliptyczne, brzegiem piłkowane – z wierzchu ciemne i błyszczące, spodem omszone.

[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów

Pszczoły zbierają z kwiatów nektar i pyłek. Obnóża cechują się brązowawym kolorem. Pyłek odznacza się dużą wartością odżywczą. Dziesięć kwiatów rośliny produkuje średnio 7,9 mg pyłku.

Jeden kwiat wydziela w ciągu życia 0,5-0,8 mg nektaru o koncentracji cukrów 13-25%. Pojedynczy krzew może dostarczyć 1,51 g cukrów. Wydajność miodową oszacowano na 20-25 kg/ha.

Rośliny udają się na każdej glebie z wyjątkiem podmokłej i kwaśnej. Preferują podłoża piaszczyste lub kamieniste, bogate w wapń, choć na innych glebach też dadzą sobie radę. Lubią stanowiska słoneczne.

Są odporne na suszę i mróz. Tarninę rozmnaża się z nasion wysiewanych zaraz po zbiorze lub wiosną po wcześniejszej stratyfikacji. Rośliny można też rozmnażać przez odrosty korzeniowe.